Kancelaria DSK pomogła Klientowi, któremu organy podatkowe zakwestionowały zaliczenie do kosztów podatkowych wydatków o wysokości 1,5 mln złotych.

Sprawa dotyczyła firmy z branży nowych technologii, która podpisała umowę na konstrukcję innowacyjnego urządzenia. Po pewnym czasie od rozpoczęcia prac okazało się, że ze względu na wysoki stopień zaawansowania technologicznego, konstrukcja urządzenia w kształcie jakiego wymagał klient nie jest możliwa. Dalsza próba realizacji projektu okazałaby się nieopłacalna i mogłaby zagrozić płynności finansowej firmy. Z tego względu zdecydowała się ona na rozwiązanie umowy i zapłatę przewidzianej w umowie kary w wysokości 1,5 mln zł. Kwotę tę spółka zaliczyła do kosztów uzyskania przychodu.

Organy podatkowe, w trakcie kontroli prowadzonej w spółce, zakwestionowały uwzględnienie w kosztach podatkowych kwoty kary umownej. Argumentowały, że wydatek ten nie służy osiągnięciu przychodu, zachowaniu, bądź zabezpieczeniu jego źródła. Zdaniem organów podatkowych, brak związku przyczynowo-skutkowego z przychodami spółki powodował, że kara umowna nie mogła być zaliczona jako koszt podatkowy.

Ostatecznie sprawa trafiła do sądu. Spółka zwróciła się do Kancelarii DSK o wsparcie w toczącym się postępowaniu. Dzięki działaniom pracowników Kancelarii sąd administracyjny przyznał rację spółce. Argumentem przemawiającym za zaliczeniem kary umownej do kosztów uzyskania przychodu był fakt, że decyzja o rozwiązaniu umowy (i w konsekwencji o zapłacie kary umownej) ukierunkowana była na zabezpieczenie źródła przychodów jakim była działalność gospodarcza spółki. Dalsza realizacja projektu wiązałaby się bowiem z dużymi nakładami finansowymi i w ostatecznym rozrachunku – z uwagi na brak technologicznej możliwości wykonania urządzenia – nie przyniosłaby żadnych przychodów, a wręcz mogłaby doprowadzić do pogorszenia kondycji finansowej spółki.

Powyższa argumentacja przekonała sąd administracyjny, czego skutkiem było wydanie korzystnego dla spółki rozstrzygnięcia, pozwalającego zaliczyć przedmiotową karę umowną do kosztów podatkowych.