Ustawą z dnia 16 maja 2019 roku o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw, znowelizowano m.in. przepisy Kodeksu pracy. Wprowadzone nowelą zmiany mają zagwarantować pracownikom lepszą ochronę przed dyskryminacyjnymi zachowaniami oraz mobbingiem, a także ułatwić realizację ich uprawnień wobec pracodawcy. Zmiany te wejdą w życie z dniem 7 września 2019 roku. Poniżej przedstawiamy krótkie podsumowanie najważniejszych z nich.

Zmiany dotyczące dyskryminacji i mobbingu

  •  Otwarto katalog przesłanek stanowiących zachowania dyskryminacyjne, a zatem za dyskryminację uznany zostanie nie tylko każdy przejaw nieuzasadnionego nierównego traktowania według dotychczasowych kryteriów ustalonych w Kodeksie Pracy tj. płci, wieku, niepełnosprawności, rasy, religii, narodowości, przekonań politycznych, przynależności związkowej, pochodzenia etnicznego, wyznania, orientacji seksualnej, rodzaju umowy o pracę lub wymiaru etatu, ale również z innych nieokreślonych w Kodeksie powodów.
  •  W przypadku mobbingu umożliwiono pracownikom dochodzenie od pracodawcy odszkodowania w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę, także w sytuacji, gdy pracownik pozostanie w stosunku pracy z danym pracodawcą. Dotychczasowe przepisy pozwalały pracownikom dochodzić odszkodowania jedynie w przypadku rozwiązania stosunku pracy.

Zmiany dotyczące ochrony zatrudnienia dla członków najbliższej rodziny

  •  Objęto szczególną ochroną przed rozwiązaniem stosunku pracy, pracowników będących innymi członkami najbliższej rodziny niż matka lub ojciec dziecka, korzystających z urlopu macierzyńskiego lub urlopu rodzicielskiego. Członkowie najbliższej rodziny będą mogli wystąpić z żądaniem przywrócenia do pracy oraz wynagrodzenia za cały czas pozostawania bez pracy.
  •  Innym członkom najbliższej rodziny przyznano również prawo do udzielenia urlopu wypoczynkowego bezpośrednio po urlopie macierzyńskim.

Zmiany dotyczące ochrony przedemerytalnej

Pracownikom objętym ochroną przedemerytalną, którzy mają umowy o pracę zawarte na czas określony, a  pracodawca wypowiedział je z naruszeniem przepisów o wypowiadaniu, przyznano prawo żądania orzeczenia przez Sąd bezskuteczności wypowiedzenia takich umów, a w razie ich rozwiązania – przywrócenia do pracy na poprzednich warunkach.

Zmiany dotyczące świadectw pracy

  • Wydłużono zarówno termin do wystąpienia przez pracownika do pracodawcy z wnioskiem o sprostowanie świadectwa pracy, jak i termin do skierowania żądania o sprostowanie świadectwa pracy do Sądu Pracy do 14 dni.
  • Wprowadzono postanowienie, które kreuje nowe prawo pracownika do wystąpienia przez niego do Sądu Pracy, w przypadku niewydania mu przez pracodawcę świadectwa pracy lub niewydania sprostowanego świadectwa pracy, z żądaniem zobowiązania pracodawcy do wydania takiego świadectwa.
  • Wprowadzono przepis, zgodnie z którym pracownik uzyska prawo do wystąpienia do Sądu Pracy z żądaniem ustalenia uprawnienia do otrzymania świadectwa pracy, również sprostowanego, jeżeli pracodawca nie istnieje albo z innych przyczyn wytoczenie przeciwko niemu powództwa o zobowiązanie do wydania świadectwa pracy jest niemożliwe.
  • Ustanowiono termin do wydania świadectwa pracy przez pracodawcę tj. świadectwo powinno zostać wydane już w dniu ustania stosunku pracy. Termin ten przedłużono do maksymalnie 7 dni po ustaniu stosunku pracy, jeżeli wydanie świadectwa nie będzie obiektywnie możliwe w dniu ustania stosunku pracy, pracodawca zobowiązany będzie przesłać je za pomocą operatora pocztowego albo doręczyć pracownikowi w inny sposób.
  • Ustanowiono karę grzywny w wysokości od 1000 zł do 30 000 zł dla pracodawcy, który nieterminowo przekaże pracownikowi świadectwo pracy.