Reprezentowany przez nas Klient brał udział w postępowaniu przetargowym dotyczącym rozbudowy szpitala powiatowego. Wybór jego oferty, uznanej za najkorzystniejszą w postępowaniu, został zaskarżony przez innego oferenta.
Konkurencyjny wykonawca zarzucił zamawiającemu, że dokonał wyboru oferty niezgodnej z wymaganiami SIWZ. Podstawą odwołania oferenta było stanowisko, że nasz Klient zastosował w ofercie nieprawidłową stawkę podatku VAT w wysokości 23%.
Oferent argumentował, iż w skład przedmiotu zamówienia wchodziła m.in. instalacja gazów medycznych, która podlega opodatkowaniu w wysokości 8%, w związku z czym powinna zostać ona uwzględniona przy opodatkowaniu całej oferty.
Sprawa poddana została analizie ekspertów z działu inwestycyjnego oraz podatkowego DSK. Kompleksowe podejście do problemu pozwoliło opracować stanowisko, które znalazło uznanie Krajowej Izby Odwoławczej.
Po pierwsze, nasi eksperci przedstawili koncepcję świadczenia głównego oraz świadczeń pobocznych. Powołując się na orzecznictwo oraz poglądy doktryny, udowodnili, że przedmiotem zamówienia było wykonanie robót budowlanych, zaś dostawa gazów medycznych była jedynie świadczeniem o charakterze pobocznym, jego niewielką częścią składową – co uzasadnia zastosowanie w ofercie jednej, ogólnej stawki podatku VAT 23%. Wyrażono tym samym sprzeciw wobec sztucznego dzielenia usługi dla celów podatkowych. Świadczenie pomocnicze powinny dzielić bowiem los prawny świadczenia głównego.
Dokładne zbadanie dokumentacji przetargowej pozwoliło także na wykazanie, że przedmiot zamówienia dotyczy prowadzenia robót budowlanych i jako taki powinien być on również traktowany w ujęciu podatkowym, co jednoznacznie uzasadnia zastosowanie 23% stawki podatku VAT.
Kolejno, specjaliści kancelarii udowodnili, że – wbrew temu co twierdził odwołujący – przedmiotem zamówienia, w części obejmującej instalację gazów medycznych nie jest wyrób medyczny. W przygotowanym stanowisku zwrócono szczególną uwagę na procedurę certyfikacji produktów. Jak wynika bowiem z przepisów ustawy o wyrobach medycznych do momentu jej zakończenia, sama instalacja gazów medycznych nie może być uznana za wyrób medyczny. Jest to wyłącznie element obiektu budowlanego, który dopiero może wyrobem medycznym zostać.
Również analiza samej konstrukcji Formularza Oferty wyraźnie wskazała na możliwość zastosowania wyłącznie jednej – dotyczącej całej oferty – stawki VAT. Wobec powyższych argumentów, wykonawca był więc zobligowany do wskazania 23%, nie mając możliwość rozbicia tej stawki na dwie odrębne.
W uzasadnieniu orzeczenia, KIO jednoznacznie potwierdziła, że odwołanie jest bezzasadne, a stanowisko opracowane przez zespół DSK zasługuje na uwzględnienie. Izba zgodziła się z twierdzeniem, że to roboty budowalne, a nie dostawy gazów medycznych są głównym świadczeniem, stanowiącym przedmiot umowy. W konsekwencji stawką podatku VAT, jaką wykonawca powinien zastosować w ofercie, jest 23% – właściwe dla robót budowlanych.
KIO przychyliła się również do stanowiska, iż konstrukcja SIWZ pozwala stwierdzić, że zamawiający dopuścił wyłącznie stosowanie jednej, ujednoliconej stawki podatku VAT w wysokości 23%.
Kompleksowe podejście do problemu oraz zaangażowanie ekspertów z kilku dziedzin pozwoliło nam na właściwą analizę sprawy oraz zastosowanie skutecznych rozwiązań, które finalnie doprowadziły do uzyskania przez naszego klienta przedmiotowego zamówienia.
