Dnia 13 lipca 2018 roku weszła w życie ustawa z dnia 1 marca 2018 roku o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, mocą której uchylono dotychczas obowiązującą ustawę z dnia 16 listopada 2000 roku. Ze względu na zakres i powagę zmian normatywnych zdecydowano się na wprowadzenie do systemu prawnego zupełnie nowej ustawy, rezygnując z gruntownej nowelizacji dotychczas obowiązujących przepisów.
Nowa ustawa stanowi implementację dyrektywy AML IV – Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 z dnia 20 maja 2015 roku w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, zmieniającej rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 i uchylającej dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/60/WE oraz dyrektywę Komisji 2006/70/WE.
Co wprowadzają nowe przepisy dotyczące AML?
Główne zmiany wprowadzone niniejszą ustawą dotyczą przede wszystkim:
- nowego podejścia do oceny ryzyka prania pieniędzy,
- zakresu stosowania środków bezpieczeństwa finansowego,
- nowego podejścia w identyfikacji beneficjenta rzeczywistego,
- nowych wymagań w stosunku do osób zajmujących eksponowane stanowiska polityczne,
- zasad gromadzenia i przekazywania informacji do GIIF,
- kontroli instytucji obowiązanych oraz sankcji.
Co jednak najważniejsze, na podstawie nowych przepisów poszerza się znacząco grono przedsiębiorców, którzy powinni stosować się do środków przeciwdziałania praniu pieniędzy (m.in. są to podmioty, które wykonują lub przyjmują płatności w gotówce w wysokości co najmniej 10 000 euro).
Ponadto, na mocy ustawy stworzony zostanie tzw. centralny rejestr beneficjentów rzeczywistych, do którego wiele podmiotów gospodarczych (tj. spółki jawne, komandytowe, komandytowo-akcyjne, z ograniczoną odpowiedzialnością, oraz akcyjne z wyjątkiem spółek publicznych, niezależnie od rodzaju prowadzonej działalności) będzie musiało zgłosić osoby sprawujące nad nimi kontrolę.
Przepisy dotyczące rejestru wejdą w życie od 1 września 2019 roku.
